O an yolumu yolumu kesip el falıma bakmak isteyen falcının hocasından öğrendiği ilk kuralı çoktan unuttuğunu fark ediyorum. Artık...

Halbuki sadece rüya görmek değil hayal etmek de uykuya dalabilenlerin hakkıdır.

Bir nevi frekans kayması, ya sürekli bir alınganlık ya da sürekli bir vurdumduymazlık.

Ne kapı senin kapındı, ne de şimdiye ellerini böylesine hatırlayacak kadar yakından inceleyebildim.

Gölgeler yargılarınızın referansına dönüşmüş ise kurban vermeniz gerekir.

Bırakırsınız kurtulanlar siyah kuğuların varlığını hazmederler. Bu belki saatler, belki yüzyıllar sürer.

Hayalimizde hiçbir şeyin bize ulaşamayacağı bir köşeye dinlenmeye çekiliyoruz. Fakat yaşadığımız şehirde bu mümkün değil ki, etrafta yine...

Kolunu sıyırıp saate bakmak istedi, yerinde bulamadı. İç geçirerek ikincisine döndü; “Nerede kaldı bunlar?” İkincisi 200 metre ilerideki...

“Gabriel epeydir, içinde gitgide büyüyen bir boşluğu dolduracak özellikte birinin yokluğunu duymakta olduğundan; şu anda durduğu yer de...

Razı olamam senle olmaya, böyle bu halde kendimle kavgam devam ederken. Kimse veremez bana benim kendimden beklediğimi. Yük olur sadece,...

Rivayet odur ki, bu şehrin üzerine ruhsuz, inatçı bir toz dumanı çökmüş. Rüzgar eser, toz oynamaz. Toz o kadar kalındır ki, insanlar...

“… Ah tıpkı eski günlerdeki gibi.” diye söyleniyor. Bir şey ona eski günleri hatırlatıyorsa, sanki bundan keyif alıyor. Belki, yaz sıcağı...

Rüzgar beş altı saniye sonra tekrar uğuldamaya başlıyor. Kapı yavaşça periyodunu azaltarak dansına kaldığı yerden devam ediyor.

Yokluğunda gelmediğinin farkına varmadığı kış oldu; Konuşurken sevgi oldu, konuşacakları bir şey kalmadığında ise susarken bir takıntı oldu.

Kendime dürüst müyüm? Bu soruyu gerektiği kadar sık sorup sormadığımdan emin değilim. Ama zor olduğunun farkındayım. Hem sorması, hem...

Resim: Tıfak Arslan Her şey pişkin bir yaz akşamında başlamıştı. İşten çıkmıştım. Biraz yürüyüp kumsala inmiştim. Terden yapış yapış...

Kimi insanlar yüzleri okur. Ben kelimeleri okuyordum. “Şaşıran gözlerle baktı” yazıyordu. Karakterin şaşkın olduğunu anlıyordum, hikayeye...

Hikayeye kendi açımdan bakmadan edemiyorum. Senin kurduğun hikayeye bile, seni sevmeme rağmen kazanmak için bakıyorum. O kadar soğuk...

Muhtemelen bu kutu kadar hücrede delirip cezadan yırtmayayım diye sana mektup yazmama izin veriyorlar. Delirmek gibi bir niyetim yok...

Hiçbir şey ve her şey aslında olmasını isteyeceğimizden çok daha yakın birbirine. Bu fark, karşıdan karşıya geçmek gibi ucuz bir metafora...

Çizen: Hasret Deniz Mercan "Sadece ayağa kalkmak gibi basit bir eylem bile bizi yokluğa yaklaştırabiliyor." Dün akşamdan önce bunun...

Uyku sersemliğine aceleciliği de eklenince neredeyse anahtarlarını unutuyordu evden çıkarken. Düzgün giyinmiş sayılırdı. Saçları her...

(Sahne boş) Dış ses: Oh zihnimi boşaltmayı gerçekten başardım. (Sahneye elinde “OH ZİHNİMİ BOŞALTMAYI GERÇEKTEN BAŞARDIM” yazan bir...

Hışımla merdivenleri iniyordum, bağrışmalar ise arkamdan devam ediyordu. " Seni bu şirkete alanın Allah belasını versin. Delisin lan sen,...

Katip: " Nasıl anlatırsan anlat." diye seslendi. Yüzünü yana çevirirken "Yeter ki ne anlattığın ilgi çekici olsun." diye tamamladı....

Güneşe sırtını vermiş, yine aynı şeyi yapmıştı. Hemen ardından yaz gelmiş, yine aynı şeyi yapmıştı. Sabahtan plaja uzanmış, kalabalıkları...

Eski bir dostun anısına. Kalabalığın arasından, utangaçlıkla zorlanarak yol isteye isteye, kendimi barın önüne attım. Bir şişeyle sarhoş...

Dilin büyüsünün doğasını anlamaya çalıştı yıllar boyunca. Arka arkaya dizili kelimelerin benliğe işleyen bir şiir, bilimsel bir makale,...

“Boşluk ve Sonsuzluk” Prenses, alıştığı zamansız uykularından uyandığında, bu kez yazdığı hikayelere oldukça gülmüştü. Aynalardan birinin...

"Sanrı ve Sancılar" Kral, yorgunluktan oturduğu yere hemen uzanmış, hiçlik ormanının kapkara göğünü seyre dalmıştı. Babasının nefesin...