Leopar

Başak, yüzünü ciddi bir hale sokmuş o leoparın fotoğrafına bakarken yanında oturan yabancının ekranına baktığını hissetti. Gerçekten bakmadıysa bile çok makul bir senaryoydu bu. Özel alanımıza girilmesi daha büyük bir yanlış olsa da hepimizin, en azından toplu taşımada, bakmaktan hicap duyacağı fotoğraflar vardır. Değil mi? Yani isterseniz hicap demeyelim de ne gerek var diyelim. Hayır illa gereği varsa bakılsın da... Neyse. Yanındakinin, ekranda gördüğü suratsız leopar karşısında varacağı yanlış çıkarımları düşünmek eğlendirdi onu. "Vahşi yaşam fotoğrafçısı galiba." der miydi? "ATV'si kaç yakıyor acaba?", "Vahşi yaşama derin bir ilgisi vardır belki ama dakikalarca, duygusal duygusal bir leoparın fotoğrafına neden bakılır ki?!" "Leopar onun için ne ifade ediyor acaba?" Yanındakinin bu kadar mesai harcayacağından çok emin değildi, yalnızca kendini eğlendiriyordu. Kendi içinden çıkıp kendinin yanına oturup kendi ekranına bakıp kendiyle ilgili yanlış çıkarımlarda bulunuyordu. Yanlış çıkarımların bile ancak ve ancak kendi vizyonu kadar kısır kalabileceği geçti aklından... Sonra, yine ancak vizyonu geniş birinin böyle bir kedere düşebileceğini hatırlattı bir zamanlar okuduğu anlamlı sözler. Derin ve gerçek bir paradoks! Bir defaya mahsus, bu dünyadan geçmiş en farkında kişinin gözleriyle bakabilseydi evrene ne olurdu? Tekrar kendi evrenine döndüğünde belki de daha pür bir mutluluk karşılardı onu. Bilemeyiz. Bilemiyoruz işte. Hiçbir şey bilmiyoruz; tercihen bilmediklerimiz yetmiyormuş gibi bir de ne yaparsak yapalım bilemeyeceklerimiz var. Çıldırmamak elde değil! Bilmekle kafayı bozmamalı insan, bunun için bir meşgale bulmalı kendine, uzun uzun bakmalı işte ona, içine dalıp çıkmalı. O meşgale onun evreni olmalı ki evrene dair her şeyi bildiği, bilebileceği yanılgısına düşsün. "Suratsız bir leopar bu kadının evreni olmuş olabilir mi?" dedi yabancı ve ekledi "İleri sürdüğü haklar içinde insan aptal olma hakkını unutuyor, insan zorunlu olarak aptaldır ama buna hakkı olmadan kendini bunu gizleme zorunluluğu içinde görür. Hiçbir şeyi saklamayı istememiş olmaktan pişman değilim." iç deney-bataille